Jedno z najciekawszych założeń obronnych Zakonu Krzyżackiego stoi poza miastem, nad częściowo wyschniętym już jeziorem zamkowym. Zachowane w ruinie potężne ceglane mury na kopcu, otoczone fosą zasilaną niegdyś wodą z jeziora, robią ogromne wrażenie. Na szczęście dla turystów, kilka lat temu prywatny dzierżawca umożliwił jego zwiedzanie. Zamek składał się z 3 części: zamku właściwego-domu konwentu, przedzamcza południowego i wschodniego. Do dziś zachowała się w majestatycznej ruinie pierwsza część oraz mur otaczający drugą. O ile jednak przedzamcze południowe, na którym dziś funkcjonuje boisko sportowe, zostało poznane i jego zabudowa zrekonstruowana, to przedzamcze wschodnie pozostaje zagadką. Wiadomo, że prowadził przez nie wjazd do zamku i że sąsiadowało ono z jeziorem. W sumie, aby dostać się do domu konwentu trzeba było pokonać 3 obronne bramy i mosty. Zamek właściwy posiada plan zbliżony do kwadratu o boku 52 m. W 4 narożach znajdowały się wysokie na 36 m wieże (zachowały się 2), natomiast w płn.-zach,. części dziedzińca stała potężna i jeszcze wyższa ośmioboczna baszta-stołp. Niestety dziś można zobaczyć tyko jej zrekonstruowane fundamenty. Innym zniszczonym elementem było gdanisko czyli wieża latrynowa, łącząca arkadowym gankiem skrzydło zachodnie zamku z murem obronnym. Obecnie jest ona mało czytelna, ale doskonale widoczna poniżej, na obu rekonstrukcjach. Rozplanowanie wnętrz zamku było typowe dla warowni krzyżackich. Sale reprezentacyjne i mieszkalne zajmowały I piętra, parter i piwnice przeznaczono na cele gospodarcze, najwyższe pełniły funkcje obronne. W najbardziej okazałym skrzydle południowym, poza bramą i pomieszczeniem dla straży znajdowała się kaplica i refektarz, we wschodnim kapitularz i dormitorium, w północnym infirmeria, w zachodnim mieszkania komtura. Do dziś zachowała się tylko kaplica i to od niej rozpoczyna się zwiedzanie. Można tam zobaczyć makietę zamku i galerię zdjęć, niestety nie ma oryginalnych sklepień, bo po wojnie kaplicę zabezpieczono płytą żelbetową. Przetrwał jednak ciekawy portal z dominującym kolorem żółtym. W przylegającej do kaplicy wieży narożnej, znajdowała się zakrystia a powyżej niej skarbiec zakonny. Wszystkie skrzydła zamku były dwupiętrowe i podpiwniczone (odgruzowano tylko piwnice pod skrzydłem płd. i wsch.). Mury ozdobiono cegłą zendrówka w układzie rombowym. Po wojnie częściowo je zrekonstruowano-wyraźnie widać jaśniejszą partię cegieł. Na przedzamczu południowym zlokalizowane były: piekarnia, browar, spichrz, wozownia, stajnie itp. obiekty gospodarcze. Obronę zapewniałmur obwodowy i dwie wieże od strony zamku właściwego, z których wschodnia była równocześnie drugą wieżą bramną. Wielka szkoda, że zamek ma położenie nizinne i mimo wysokich wież, praktycznie nie jest widoczny z oddali. Tak efektowne ruiny wspaniale prezentowałyby się na wzgórzu. Są za to bardzo dobrze oświetlone w nocy. Ewenementem w Polsce jest fakt, że dookoła nic nie rośnie ani nie zasłania zamku. Nie ma żadnych krzaków, drzew, wysokich traw, żadnych domów, przybudówek etc. Obiekt jest całkowicie odsłonięty ze wszystkich stron, niestety aby nie było zbyt dobrze, tuż za fosą z dwóch stron biegnie główna droga do miasta.
źródło:http://zamki.res.pl/radzyn.htm(dostęp 31.VIII.2015)

Wszelkie prawa zastrzeżone©2012 Janusz Świerkot, Beata Brachaczek-Świerkot. Wszelkie materiały i zdjęcia zamieszczone na stronie należą do ich autorów. Wykorzystanie zdjęć bez zgody autora jest zabronione.