Szlak kulturowo - pielgrzymkowy "Droga między trzema wieżami" Sucha Koszalińska - Iwięcino - Osieki - Sucha Koszalińska
Od marca 2017 roku, w Gminie Sianów realizowany jest projekt pn. Droga między trzema wieżami, maj±cy na celu promowanie dziedzictwa kulturowego Pomorza ¦rodkowego i lokalnej turystyki religijnej.
Przedsięwzięcie, zainicjowane przez parafię pw. ¶w. Antoniego Padewskiego w Osiekach, zakładało utworzenie 18 km szlaku kulturowego pomiędzy trzema miejscowo¶ciami-Osiekami, Such± Koszalińsk± i Iwięcinem (w których znajduj± się ¶redniowieczne, zabytkowe ko¶cioły) oraz integrację społeczeństwa wokół spraw kulturalno-społeczno-religijnych.
Niewielki fragment Pomorskiej Drogi ¦w. Jakuba leży między trzema wsiami: Such± Koszalińsk±, Iwięcinem i Osiekami. Znajduj± się tu trzy ¶redniowieczne ko¶cioły, każdy ze swoimi skarbami i strzelist± wież±.
Koncepcja szlaku, jest propozycj± rekreacyjn± dla wakacyjnych go¶ci z różnych stron kraju i duchowym wyzwaniem dla patriotów ceni±cych kontynuację tradycji małych ojczyzn.
Ľródło:http://eturystyka.wzp.pl/Poznawaj-Szlaki_turystyczne-Kulturowe/a,34803/Szlak kulturowo pielgrzymkowy Droga miedzy trzema wiezami Sucha Koszalinska Iwiecino Osieki Sucha Koszalinska(dostęp 27.VIII.2023)
Ko¶ciół pw. Podwyższenia Krzyża ¦więtego w Suchej Koszalińskiej
Ko¶ciół Podwyższenia Krzyża ¦więtego zabytkowy ko¶ciół w miejscowo¶ci Sucha Koszalińska w powiecie koszalińskim, w województwie zachodniopomorskim. Pełni funkcję ko¶cioła filialnego Parafii Rzymskokatolicka ¶w. Antoniego Padewskiego w Osiekach należ±cej obecnie do dekanatu Mielno diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej.
Gotycki ko¶ciół p.w. Podwyższenia Krzyża ¦więtego zbudowano w XIV w.; przebudowano w XV, a odrestaurowano w XIX i XX w. Ko¶ciół jest orientowany, murowany z czerwonej cegły, do budowy dolnej partii wykorzystano głazy narzutowe. ¦wi±tynia jest orientowana i nie posiada wyodrębnionego prezbiterium.
Prace budowlane i konserwatorskie, dotycz±ce całego ko¶cioła, zostały przeprowadzone pod nadzorem WKZ w latach: 1994-1998. Poszerzono i wzmocniono wówczas fundamenty, uzupełniono ubytki w murach ko¶cioła i wieży, zbito wewnętrzne tynki i przeprowadzono remont dachu.
W tym też czasie odrestaurowano ołtarz i ambonę. W roku 2000 poddano renowacji kamienne epitafium z XVIII wieku, rok póĽniej odrestaurowano chrzcielnicę.
Ľródło:http://www.wikiszczecin.home.pl/wiki/Ko¶ciół_Podwyższenia_Krzyża_¦więtego_(Sucha_Koszalińska)(dostęp 19.VIII.2021)
Ko¶ciół pod wezwaniem Matki Boskiej Królowej Polski w Iwięcinie
Jest najstarszym i najcenniejszym zabytkiem we wsi Iwięcino. Od roku 1960 ko¶ciół wraz z otoczeniem (drzewostan i trzy drewniane bramy w ogrodzeniu cmentarnym pochodz±ce z roku 1725, połowy XVIII i połowy XIX wieku) znajduje się w rejestrze zabytków.
Ko¶ciół w Iwięcinie powstał pod koniec XIV wieku z inicjatywy cystersów z klasztoru w Bukowie Morskim. Pierwotnie budynek miał 4 wieże, jednak kiedy w roku 1732 piorun zniszczył dwie z nich, odbudowano tylko jedn±.
Nadano jej pochylenie w kierunku zachodnim aby uchronić j± przed częstymi, silnymi wiatrami zachodnimi. Wieża i nawa ko¶cioła były pokryte gontami dębowymi.
W 1535 roku, w wyniku reformacji ko¶ciół przejęli protestanci. Do 1945 w Iwięcinie pracowało 15 pastorów. Stary cmentarz, otoczony kamiennym wałem posiadał 3 bramy wej¶ciowe. Każda z nich podlegała jednej z trzech podległych wsi-były to: Iwięcino, Wierciszewo i Bielkowo.
¦ci¶le przestrzegano, aby mieszkańcy korzystali wył±cznie z bramy, która do nich należy. Bramy Wierciszewa i Belkowa były znacznie szersze, ponieważ przy nich pastor odprawiał uroczysto¶ci pogrzebowe.
W 1998 roku byli niemieccy mieszkańcy wsi ufundowali pomnik ku czci wszystkich zmarłych mieszkańców tych ziem. Odprawiono uroczyste nabożeństwo z udziałem pastora ko¶cioła ewangelickiego.
W 2001 roku została odnowiona zabytkowa ambona z roku 1688. W roku 2008 odrestaurowano zabytkowe, renesansowe ławy. W roku 2010 staraniami Społecznego Komitetu z proboszczem parafii wymieniono gont na całej powierzchni dachu.
Ľródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Iwięcino(dostęp 27.VIII.2023)
Ko¶ciół pod wezwaniem ¶w. Antoniego Padewskiego w Osiekach
Najbardziej zauważalnym zabudowaniem w Osiekach jest wysoka wieża, która stanowi czę¶ć ceglanego gotyckego ko¶ciółka z XIV wieku.
Jest to ko¶ciół parafialny pw. ¶w. Antoniego Padewskiego. Został on założony na planie prostok±ta z wyodrębnionym prezbiterium, które jest zamknięte poligonalnie. Wysoka wieża umieszczona jest w stronie zachodniej.
Wewn±trz możemy zobaczyć następuj±ce dzieła sztuki i architektury sakralnej:ołtarz główny z XVII wieku, rzeĽbę ¶w. Pawła z mieczem z XVII wieku, rzeĽbę ¶w. Piotra z księg± i kluczem z XVII wieku,
rzeĽbę "Trójca ¦więta", ambonę z XVIII wieku, chrzcielnicę z XVII wieku, Epitafium z XVIII wieku, dzwon na wieży z 1600 roku.
W XV wieku ko¶ciół słyn±ł jako pielgrzymkowy. ¦ci±gał licznych pielgrzymów do maj±cej tu znajdować się Krwawi±cej Hostii.
Ľródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Osieki(powiat koszaliński)(dostęp 27.VIII.2023)
Wszelkie prawa zastrzeżone©2012 Janusz ¦wierkot, Beata Brachaczek-¦wierkot. Wszelkie materiały i zdjęcia zamieszczone na stronie należ± do ich autorów. Wykorzystanie zdjęć bez zgody autora jest zabronione.